Οι εσωτερικές συγκρούσεις και η ταραχή

Οι εσωτερικές συγκρούσεις και η ταραχή σαν δείγματα ανάγκης αναθεώρησης της ζωής μας.
Είναι πολύ δύσκολο να γίνει κατανοητό ότι αυτό που αντιλαμβάνεται το άτομο στο περιβάλλον του καθρεφτίζει αυτό που υπάρχει μέσα στην ψυχή του.
Όταν μέσα σε κάποιο άτομο υπάρχουν συγκρούσεις ανάμεσα στα θέλω του και στα πρέπει (πολλές φορές του περιβάλλοντος), αυτή η σύγκρουση, το πιο σίγουρο είναι, να εμφανιστεί σαν σύγκρουση με κάποια άλλα άτομα του περιβάλλοντός του.
Οι εσωτερικές ταραχές είναι πολλές φορές τόσο επώδυνες που είναι πολύ δύσκολο να τις αναγνωρίσουν οι άνθρωποι σαν προσωπική τους δυσκολία. Και γιατί συμβαίνει αυτό;
Για να ανακουφιστεί η πίεση η οποία προκαλείται από αυτές τις συγκρούσεις απαιτείται δράση από το ίδιο το άτομο. Συνήθως τα άτομα απαιτούν από τους ανθρώπους του περιβάλλοντος τους να αλλάξουν για να ησυχάσουν από τις εσωτερικές τους πιέσεις (πράγμα που γενικά είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο).
Ένας τρόπος, καθόλου αποτελεσματικός, είναι ο θυμός προς τον άλλο και η θυματοποίηση. Είναι αρκετά βολικό να γίνεται κάποιος θύμα, αλλά γενικά αυτό δεν τον οδηγεί παρά σε φαύλους κύκλους.
Αν φταίνε οι άλλοι για αυτό που συμβαίνει σε κάποιον, γιατί να αλλάξει αυτός; δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα. Αν τώρα συμβαίνει το ίδιο και στα άλλα πρόσωπα που συνδιαλέγεται μαζί τους (και συνήθως συμβαίνει), τότε τίποτε στη ζωή των ανθρώπων αυτών δεν έχει την τύχη να αλλάξει, να βελτιωθεί, να βρουν την προσωπική τους ηρεμία, να έχουν καλές σχέσεις.
Οι Εβραίοι θεωρούν άρρωστο όποιον έχει χάσει την ψυχική του ειρήνη. Και μάλλον έτσι είναι. Οι περισσότερες νευρώσεις υποδηλώνουν εσωτερικές συγκρούσεις τις οποίες το άτομο δεν γνωρίζει πως να διαχειριστεί, και έτσι γίνονται αγχώδεις διαταραχές, κατάθλιψη, εμμονικές σκέψεις, ψυχαναγκασμοί, ψυχοσωματικά, προβληματικές σχέσεις, ενοχικά σύνδρομα, καθηλώσεις σε καταστροφικές καταστάσεις, εθισμοί κ.ο.κ.
Η εσωτερική ταραχή και οι συγκρούσεις κλέβουν τόση δημιουργική ενέργεια από το άτομο, με συνέπεια να το ακινητοποιούν και να του δημιουργούν αισθήματα ματαιότητας , βαρεμάρας και κούρασης.
Θα μπορούσε, αν ήθελαν οι άνθρωποι να λύσουν αυτούς τους προσωπικούς τους γόρδιους δεσμούς, η ενέργεια αυτή να αναλωθεί με πιο δημιουργικούς τρόπους, κάτι που σίγουρα θα έδινε νόημα στη ζωή τους.

Γώγα Κυριακίδου